استانداردهای حسابداری  : ( استاندارد 1 تا 4 )

استانداردهای حسابداری بر پایه ی مفاهیم نظری گزارشگری تدوین شده است .

مفاهیم نظری ذکر شده توسط کمیته تدوین استانداردهای حسابداری ، و به منظور تدوین استاندارد های حسابداری هماهنگ تهیه گردیده است .

گستره کاربرد استانداردهای حسابداری ، صورتهای مالی با مقاصد عمومی بوده و با هدف ارائه اطلاعات مفید جهت وضعیت مالی ، عملکرد مالی و نیز انعطاف پذیری مالی واحد تجاری و به منظور تصمیم گیری استفاده کننده گان تهیه می گردد .

استانداردهای حسابداری در مورد صورت های مالی تمامی واحد های تجاری ( انتفاعی ) ، حال چه در بخش عمومی و یا خصوصی فعالیت داشته باشند ، کاربرد خواهد داشت .

هر چند استانداردهای حسابداری معطوف به واحد هایی می باشد که با هدف سود فعالیت می نمایند ، ولی عمدتا برای واحد های غیر انتفاعی نیز ، با اعمال تعدیلات لازم کاربرد دارد .

نکته : آن دسته از واحد های تجاری که در خارج کشور می باشند ولی مالکیت آن ها به واحد های تجاری ایرانی تعلق دارد ، چنان چه در تهیه و ارائه صورتهای مالی خود از مقررات و استانداردهای حسابداری محلی پیروی می نمایند ،

ملزام به رعایت الزامات اسنانداردهای حسابداری ایران نمی باشند .

استانداردهای حسابداری و ارائه صورت های مالی :

استاندارد های  حسابداری و  ارائه صورت های مالی در سال 1397 تجدید نظر گردید و جایگزین استاندارد قبلی تحت عنوان نحوه ارائه صورت های مالی ( مصوب 1379 ) گردید .

اجرای الزامات این استاندارد نیز در نهایت منجر به کنار گذاشتن استاندارد حسابداری 14 ( نحوه ارائه دارایی های جاری و بدهی های جاری ) گردید و

اضافه بر آن اجرای هم زمان این استاندارد و استاندارد حسابداری 34 ( رویه های حسابداری ، تغییر در برآورد ها و اشتباه ) موجب کنار گذاری استاندارد حسابداری 6 ( گزارش عملکرد مالی ) شد .

الزامات این استاندارد جهت تمامی صورت های مالی ایشان از ابتدای 1398/01/01 و پس از آن آغاز می گردد و نیز لازم الاجرا می باشد .

هدف این استاندارد تجویز مبنایی جهت ارائه صورت های مالی و با مقاصد عمومی یک واحد تجاری ، به منظور به دست آوردن اطمینان از قابلیت مقایسه با صورت های مالی دوره های قبل از آن و نیز با صورت های مالی دیگر واحد های تجاری می باشد .

این مطلب را مطالعه کنید: چگونه وارد باز کار حسابداری شویم

استانداردهای حسابداری و صورت جریان وجوه نقد :

استانداردهای حسابداری و  صورت جریان وجوه نقد ، به ما اطلاعاتی در مورد جریان وجوه نقد واحد تجاری ، طی دوره مالی مورد گزارش را ارائه می نماید .

باید توجه داشت که این اطلاعات برای ارزیابی جریان های آتی وجه نقد کفایت نمی نماید .

به عنواان مثال : ممکن است جریان های وجه نقد ناشی از معاملاتی باشد که در دوره های مالی پیش صورت پذیرفته باشد و جهت برخی از معاملات نیز انتظار می رود که منجر به جریانات مالی در سال های بعدی گردد .

از این رو جهت ارزیابی جریان های وجه نقد آتی ، صورت جریان وجوه نقد معمولا باید همراه با صورت های عملکرد مالی و ترازنامه مورد استفاده قرار بگیرد .

استانداردهای حسابداری و درآمد عملیاتی :

استاندارهای حسابداری و اینکه ابتدا به تعریف در آمد می پردازیم ؛ در آمد عبارت است از افزایش حقوق صاحبان سرمایه به غیر از مواردی که به آورده صاحبان سهام مربوط می گردد .

منظور از در آمد ، در آمد عملیاتی و غیر عملیاتی می باشد .

درآمد عملیاتی به در آمدی می گویند که در نتیجه فعالیت های اصلی و مستمر واحد تجاری کسب می گردد و با عناوین مختلفی تحت عنوان فروش ، سود تضمین شده ، حق الزحمه ، حق الامتیاز و سود سهام نام برده می شوند .

مبحث اصلی در حسابداری در آمد عملیاتی به طور عمده به تعیین زمان شناخت در آمد عملیاتی معطوف می گردد .

این در آمد به هنگامی شناسایی می گردد که شواهدی کافی مبنی بر وقوع یک جریان آتی ورودی منافع اقتصادی وجود داشته باشد .

این بدان معناست که جریان منافع اقتصادی مرتبط با در آمد عملیاتی به درون واحد تجاری متحمل باشد و حتی بتوانیم این منافع را به طرزی اتکا پذیر اندازه گیری نمائیم .

استاندارد های حسابداری و حسابداری ذخایر ، بدهی ها ی احتمالی و دارایی های احتمالی :

استاندارد های حسابداری و مقصود این استانداردحصول اطمینان از به کار گیری معیار های شناخت و مبانی اندازه گیری مناسب در مورد ذخایر ، بدهی ها و دارایی های احتمالی و نیز افشای اطلاعات کافی در یاد داشت های توضیحی ،

به جهت درک بهتر ماهیت ، زمان بندی و مبالغ آن ها توسط استفاده کننده گان صورت های مالی است .